Op de zaterdagavond moest SC Cambuur aantreden tegen een ploeg die de laatste weken goed in vorm is nl. Telstar. Na het vertrek van hun trainer Maike Snoeij is het gaan draaien bij de ploeg uit Velsen-Zuid.
Voor een nagenoeg uitverkocht Cambuur stadion moest trainer Henk de Jong het doen o.a. zonder Michael Breij, Milan Smit en Robert Uldrikis. De trainer had voor een andere formatie gekomen en speelde in een soort van 5-3-2 systeem waarbij Floris Smand zijn rentree mocht maken in de basis en de beide backs, Sturla Ottesen en Sekou Sylla, iets meer aan aanvallen mochten denken dan gebruikelijk. Telstar hanteert al langer diezelfde formatie en dan weet je vooraf dat 5-3-2 tegenover 5-3-2 doorgaans geen recept is voor spektakel. Wel voor veel duels, want overal op het veld werden koppeltjes gemaakt en was het vechten geblazen. Het leverde een ietwat slordig duel op, waarbij het spel veel van links naar rechts ging.
Kansen waren voor rust echter schaars, al waren de twee beste mogelijkheden wel voor SC Cambuur. Na bijna een half uur spelen kreeg Jeremy van Mullem de grootste kans, toen een fout in de opbouw bij Telstar balbezit opleverde voor Remco Balk en hij de aanstormende Van Mullem op maat bediende. Zijn schuiver in de lange hoek was niet eens zo slechts, maar Koeman junior (inderdaad de zoon van de bondscoach) kon knap redding brengen.
Het andere grote wapenfeit kwam uit een voorzet vanaf rechts van Anello en linksback Sekou Sylla mocht het eens proberen. Hij nam de bal in één keer op de pantoffel en zijn inzet was ook zeker tegen de touwen gegaan, ware het niet dat Koeman opnieuw als winnaar uit de strijd kwam. Beide ploegen gingen derhalve met een 0-0 naar de rust.
In de tweede 45 minuten werden er meer openingen gevonden dan in de eerste en zeker na de dubbele wissel bij de thuisploeg kreeg SC Cambuur meer grip. Welke invallers daar voor zorgden? Het waren uitgerekend de jongelingen Wiebe Kooistra en Matthias Nartey die met een sterke invalbeurt voor enig geel-blauw overwicht wisten te zorgen.
Daar heb je alleen niks aan als dat niet leidt tot doelpunten, maar nog geen tien minuten later zou ’t Woanskip dan eindelijk ook klinken voor wat de enige treffer van de avond zou blijken zijn. Een splijtende pass van invaller Nartey op de diepgaande Temco Balk stond aan de basis van de treffer en laatstgenoemde maakte het ook geweldig af. Met een vlammend schot met zijn rechterbeen joeg hij de bal keihard tegen de touwen. Stand 1-0 en het publiek eindelijk op de banken.
De treffer deed de geelhemden zichtbaar goed want de ruimtes werden groter en de kansen talrijker. De bedrijvige Wiebe Kooiste probeerde het meermaals en ook Nartey mocht het na een steekbal van Van Kaam eens proberen vanuit kansrijke positie.
Wist Telstar daar dan helemaal niets tegenover te zetten? Wel degelijk, maar Van Osch was meerdere keren attent op pogingen van met name buiten de zestien. Ook het slotoffensief met een aantal aanvallende wissels van trainer Ulrich Landvreugd, overigens ooit nog actief voor SC Cambuur, sorteerde geen effect en SC Cambuur hield knap stand en trok de overwinning over de streep.
Eindelijk weer eens de nul en veel belangrijker: eindelijk weer eens drie punten. Het Leeuwarder wagonnetje is weer aangehaakt en de strijd om het laatste ticket voor de Play-Offs ligt weer helemaal open.